نخ جراحی : هر آنچه که باید در مورد نخ های جراحی بدانید

نخ بخیه جراحی  : هر آنچه که باید در مورد نخ های جراحی بدانید

بررسی اجمالی

پزشک از نخ جراحی  یا بخیه ها برای بستن زخم های پوست یا سایر بافت ها استفاده می کند. هنگامی که پزشک شما زخمی را بخیه می‌زند، از یک سوزن متصل به طول «نخ» برای بخیه زدن زخم استفاده می‌کند.

 

مواد مختلفی وجود دارد که می توان از آنها برای بخیه زدن استفاده کرد. پزشک شما ماده ای را انتخاب می کند که برای زخم یا جراحی مناسب باشد.

انواع نخ جراحی یا بخیه

انواع مختلف بخیه ها را می توان به روش های مختلفی طبقه بندی کرد.

 

اول، مواد نخ جراحی را می توان به دو دسته قابل جذب یا غیر قابل جذب طبقه بندی کرد.

بخیه های قابل جذب نیازی به برداشتن آنها توسط پزشک ندارند. این به این دلیل است که آنزیم های موجود در بافت های بدن شما به طور طبیعی آنها را هضم می کنند.

نخ جراحی یا بخیه های غیرقابل جذب باید توسط پزشک شما در زمانی مشخص برداشته شوند یا در برخی موارد برای همیشه باقی بمانند.

 

دوم، مواد بخیه را می توان با توجه به ساختار واقعی مواد طبقه بندی کرد.

بخیه های تک رشته ای از یک نخ جراحی تشکیل شده اند. این اجازه می دهد تا بخیه راحت تر از بافت ها عبور کند. بخیه های بافته شده از چندین نخ کوچک تشکیل شده است که به هم بافته شده اند. این می تواند منجر به امنیت بهتر شود، اما افزایش احتمال عفونت را به همراه دارند.

 

سوم، نخ های جراحی را می توان به عنوان ساخته شده از مواد طبیعی یا مصنوعی طبقه بندی کرد.

با این حال، از آنجایی که تمام مواد بخیه استریل شده است، این تمایز به ویژه مفید نیست.

 

انواع نخ یا بخیه های جراحی قابل جذب

روده .

این نخ طبیعی تک رشته ای برای ترمیم زخم ها یا پارگی های بافت نرم داخلی استفاده می شود. این نخ های جراحی نباید برای اقدامات قلبی عروقی یا عصبی استفاده شود. بدن قوی ترین واکنش را نسبت به این بخیه نشان می دهد و اغلب زخم می شود. معمولاً در بیرون از جراحی زنان استفاده نمی شود.

نخ جراحی پلی دیوکسانون (PDS).

این نخ جراجی مونوفیلامنت مصنوعی را می توان برای بسیاری از انواع ترمیم زخم بافت نرم (مانند بستن شکم) و همچنین برای اقدامات قلبی کودکان استفاده کرد.

نخ جراحی پلی گلیکاپرون (MONOCRYL).

این نخ مونوفیلامنت مصنوعی برای استفاده عمومی در ترمیم بافت نرم استفاده می شود. این ماده نباید برای اقدامات قلبی عروقی یا عصبی استفاده شود. این بخیه بیشتر برای بستن پوست به صورت نامرئی استفاده می شود.

نخ جراحی پلی گلاکتین (ویکریل).

این بخیه بافته شده مصنوعی برای ترمیم پارگی دست یا صورت مناسب است. نباید برای جراحی های قلبی عروقی یا عصبی استفاده شود.

انواع نخ ها / بخیه های جراحی غیر قابل جذب

چند نمونه از بخیه های غیر قابل جذب را می توانید در زیر مشاهده کنید. این نوع بخیه ها را می توان به طور کلی برای ترمیم بافت نرم، از جمله برای جراحی های قلبی عروقی و عصبی استفاده کرد.

 

نایلون . یک بخیه تک رشته ای طبیعی.

پلی پروپیلن (پرولن). بخیه تک رشته ای مصنوعی.

ابریشم. یک بخیه طبیعی بافته شده.

پلی استر (Ethibond). یک بخیه مصنوعی بافته شده.

تفاوت نخ جراحی (Sutures) و بخیه (stitches)

اغلب نخ جراحی و بخیه ها را می بینید که به جای هم به آنها اشاره می شود. توجه به این نکته مهم است که “نخ جراحی” نام لوازم پزشکی واقعی است که برای ترمیم زخم استفاده می شود. بخیه تکنیکی است که پزشک برای بستن زخم استفاده می کند.

انتخاب نخ جراحی و تکنیک ها

مواد نخ جراحی بر اساس قطر رشته بخیه درجه بندی می شود. سیستم درجه بندی از حرف “O” قبل از یک عدد برای نشان دادن قطر مواد استفاده می کند. هر چه این عدد بیشتر باشد، قطر رشته بخیه کمتر است.

مواد بخیه نیز به یک سوزن متصل می شود. سوزن می تواند ویژگی های مختلفی داشته باشد. این می تواند در اندازه های مختلف باشد و همچنین دارای لبه برش یا غیر برش باشد. سوزن‌های بزرگ‌تر می‌توانند بافت بیشتری را با هر بخیه ببندند، در حالی که سوزن‌های کوچک‌تر احتمال بیشتری دارد که جای زخم را کاهش دهند.

درست مانند انواع مختلفی از  نخهای جراحی ، تکنیک های بخیه نیز بسیار متفاوت است. بعضی از آنها عبارتند از :  

بخیه های متوالی

این تکنیک شامل یک سری بخیه است که از یک رشته نخ جراحی استفاده می کند. این نوع بخیه را می توان به سرعت قرار داد و همچنین بسیار قوی است، زیرا کشش به طور مساوی در سراسر  نخ بخیه به طور پیوسته توزیع می شود.

بخیه های منقطع

در این روش بخیه زدن از چندین رشته بخیه برای بستن زخم استفاده می شود. پس از دوخت، اضافی نخ بریده شده و بسته می شود. این تکنیک منجر به یک زخم ایمن بسته می شود. اگر یکی از بخیه ها باز شوند، باقی بخیه ها همچنان زخم را روی هم نگه می دارند.

بخیه های عمیق

این نوع بخیه در زیر لایه های بافت زیر (عمیق) تا پوست قرار می گیرد. آنها ممکن است پیوسته یا منقطع باشند. این بخیه اغلب برای بستن لایه های فاسیال استفاده می شود.

بخیه های پنهان

این نوع بخیه به گونه ای اعمال می شود که گره بخیه در داخل (یعنی زیر یا داخل ناحیه ای که قرار است بسته شود) پیدا شود. این نوع بخیه معمولاً برداشته نمی شود و زمانی مفید است که بخیه های بزرگ در عمق بیشتری از بدن استفاده شود.

بخیه های Purse-string

این یک نوع بخیه مداوم است که در اطراف یک ناحیه قرار می گیرد و مانند بند کشی روی یک کیسه محکم می شود. به عنوان مثال، این نوع بخیه در روده شما به منظور محکم کردن تجهیزات منگنه روده استفاده می شود.

بخیه های زیر جلدی

این بخیه ها در لایه ای از بافت که زیر لایه بالایی پوست شما قرار دارد، قرار می گیرند. بخیه های کوتاه در خطی موازی با زخم شما قرار می گیرند. سپس بخیه ها در دو انتهای زخم محکم می شوند.

 

برداشتن بخیه

زمانی که بخیه‌های شما برداشته می‌شوند، بستگی به محل قرارگیری آن‌ها در بدن شما دارد. به گفته یک پزشک خانواده آمریکایی، برخی از دستورالعمل های کلی به شرح زیر است:

 

• پوست سر: 7 تا 10 روز

• صورت: 3 تا 5 روز

• سینه یا تنه: 10 تا 14 روز

• بازوها: 7 تا 10 روز

• پاها: 10 تا 14 روز

• دست یا پا: 10 تا 14 روز

• کف دست یا کف پا: 14 تا 21 روز

برای برداشتن بخیه‌ها، پزشک ابتدا ناحیه مورد نظر را استریل می‌کند. آنها یک انتهای بخیه شما را برمی دارند و آن را می برند و سعی می کنند تا حد امکان به پوست شما نزدیک شوند. و به آرامی رشته بخیه را بیرون می کشند.

منابع مقاله نخ جراحی :

• Common suture materials and suggested indications for their use. (n.d.).
  com/clinical-skills/procedures/common-suture-materials-and-suggested-indications-for-their-use/
• Forsch RT. (2008). Essentials of skin laceration repair.
  org/afp/2008/1015/p945.html
• Suturing basics. (n.d.).
  bu.edu/surgery/training/technical-training/suturing-basics/
• Suture materials. (n.d.).
  queensu.ca/central/assets/modules/basic_suturing/suture_materials.html
• Types of suture: Suture materials. (n.d.).
  com/types-of-sutures
• Wound closure manual. (n.d.).
  uphs.upenn.edu/surgery/Education/facilities/measey/Wound_Closure_Manual.pdf