چسب زخم
چسب های زخم
بانداژ چسبان که همچنین چسب های زخم نیز نامیده می شود، پانسمان کوچکی برای صدمات سطحی است، که به اندازه کافی جدی و خطرناک نمی باشند.
اصطلاح رایج انگلیسی – آمریکائی برای چسب زخم ” Bandage ” یا ” Band-Aid ” است، در حالیکه در انگلیسی –بریتانیایی از اصطلاح ” Plaster ” استفاده می شود.
چسب های زخم از بریدگی ها، به عنوان مثال ایجاد سائیدگی و اصطکاک، باکتریها، صدمه دوباره، یا کثیفی حفاظت می کند. بنابراین، فرآیند التیام زخم کمتر ناخوشایند می باشد. گاهی اوقات چسب های زخم خاصیت ضد عفونی کننده نیز دارند.یک عملکرد اضافی چسب زخم به هم نزدیک نمودن قسمت های صدمه دیده برای بهبود سریعتر زخم است.
تولید چسب زخم
چسب زخم معمولاً بوسیله پارچه بافته شده، پلاستیک یا لاستیک لاتکس تهیه می شود. چسب زخم پزشکی معمولاً یک پد جاذب دارند، که گاهی اوقات با ترکیبی از یک محلول ضد عفونی کننده تهیه شده است. برخی از چسب های زخم پوشش نازکی دارند، که یک روکش پلیمری منفذ دار بر روی آن می باشد تا از چسبیدن زخم به پوست جلوگیری نماید. این پد، سطح زخم را به منظور جلوگیری از نفوذ آلودگی به زخم حفاظت می نماید.
چسب زخم در انواع مختلف پارچه ای، نایلونی و گیاهی بر اساس نوع زخم تولید می شوند.
تاریخچه چسب زخم
ما خیلی سریع برای زخم های جزئی از چسب زخم استفاده می کنیم . اما آیا تا به حال فکر کرده اید که چه کسی این تجهیزات پزشکی کوچک را اختراع کرد؟ قبل از سال 1920، تنها راه برای پوشاندن زخم های جزئی ، باند گاز از جنس پی وی سی بود که با یک نوار بانداژ برای جلوگیری از حرکت آن بر روی زخم استفاده می شد. یک خریدار پارچه نخی برای جانسون اند جانسون که همسرش تصادف کرده بود برای همیشه این ابزار پزشکی را متحول نمود.
ژوزفین دیکسون (Josephine Dickson) که همیشه یا دستش را می برید یا دچار سوختگی می شد اولین عامل تکامل چسب زخم بود . برای کمک به او ، شوهرش Earle Dickson، یک سری باند آماده برای استفاده را که با گاز پانسمان مربعی شکل پوشانده شده و از پارچه اهاردار (تراکم تار و پود کم) و زمخت بر روی یک نوار چسب ایجاد شده بود را ساخت. او به رئیس خود در مورد طرح هوشمندانه خود توضیح داد و در سال 1924 جانسون و جانسون باند زخم بندی با برند Band-Aid® را معرفی کرد. نوآوری Dickson مورد تقدیر قرار نگرفت . او معاون رئیس شرکت شد و تا زمانی که بازنشسته شد، در این پست قرار داشت.
انواع چسب زخم
چسب درمانی الاستیک
هدف تمام چسب های درمانی الاستیک یکسان است و به یک منظور تولید می شوند . این نوع چسب به درمان هرگونه ناتوانی یا دردی که از ناشی آسیب باشد کمک می کند . برخی تحقیقات انجام شده است که نشان می دهد استفاده صحیح از این نوار چسب ها بر روی بدن می تواند به تسکین درد کمک کند . در حالی که بسیاری از افراد بر این باورند که این یک حالت دارونما است که به سادگی باعث می شود کاربر تصور کند که احساس بهتری دارد. چسب الاستیک فوق العاده قابل انعطاف و عاری از لاتکس است و باعث می شود بدون هیچ نوع واکنشی در اکثر افراد استفاده شود.
چسب جراحی
این چسب حساس به فشار است که برای نگه داشتن پانسمان یا بانداژ روی زخم استفاده می شود. آنها از نظر آلرژی زایی بسیار حساس هستند و این چسب جراحی به طور خاص برای چسباندن به پوست طراحی شده است اما به راحتی از پانسمان یا بانداژ زخم بدون اینکه صدمه دیگری وارد کنند ، جدا می شوند. این نوار چسب دارای منافذی برای عبور هوا است ، که به آن کمک می کند تا بهبودی را تسریع نماید. و چسب های جراحی اغلب دارای اکسید روی هستند که به منظور جلوگیری از عفونت در آنها استفاده می گردد.
چسب بخیه
این نوارهای چسب ، نوارهای کوچکی هستند که برای بستن و محافظت از زخم ها استفاده می شوند. آنها با هدف کشیدن پوست به دور زخم اعمال می شوند و ممکن است در بعضی موارد به جای بخیه استفاده شوند. برداشتن و مراقبت از آنها بسیار آسان است و در صورت استفاده صحیح باعث بهبود زخم می شوند.
منبع : گروه علم و سلامتی روبینا بازار
دیدگاهتان را بنویسید